مروری بر فعالیت و ساختار مولکولی نوروتروفین ها

نوروتروفین ها، مهم ترین عوامل تروفیکی شناخته شده در سیستم عصبی بوده که خانواده برجسته ای از عوامل رشدی پلی-پپتیدی می باشند و از فاکتورهای اصلی تعدیل رشد و توسعه سیناپسی هستند. همه نوروتروفین ها یک ساختار اصلی رایج دارند اما در نواحی خاص عمل می کنند و به گیرنده های ویژه متصل می شوند، در نتیجه عملکردهای متفاوتی نشان می دهند و سرانجام در مسیر بقا یا آپوپتوز قرار می گیرند. یک راه برای افزایش فعالیت نوروتروفین ها در سیناپس ها و نورونهای مختلف، افزایش تعداد گیرنده های آن ها در سطح سلول است. اصلی ترین عضو این خانواده- عامل عصبی تغذیه ای مشتق از مغز- توسط نورونها به ویژه نورونهای هیپوکمپ و کورتکس که در یادگیری و حافظه درگیر هستند، ساخته می شود و بیان آن توسط نوروترانسمیترهای مرکزی و هورمون های محیطی تنظیم می شود. بسیاری از توانایی های مغز برای سازگاری یا تغییر، در پاسخ به تجربه یا محیط، به انعطاف نرونی و ارتباط های سیناپسی مرتبط است. هرچند، مکانیسم های مولکولی که الگوهای فعالیت نورونی را برای ایجاد تغییرات ویژه سیناپسی ترجمه می کنند ناشاخته است.